دانلود رمان دون جووانی ( PDF و موبایل )

♥  قسمتی از متن :

انگشتهایم را لابه لای تار به تار موهایم فرو میکنم…غلت میزنم روی تخت… دستم را تکیه گاه چانه ام میکنم زل میزنم به صورت مهتابی و غرق در خوابش…موهای سیاهش ژولیده و درهم تاب خورده صورتش را قاب گرفته و رشته ای از تارها روی پیشانی بلندش چسبیده…

کمی خودم راجلوتر میکشم…فاصله قدر نفس میشود…نفسهای داغ و ملتهبم مژه های بلندش را میرقصاند…دلم این فاصله را نمیخواهد…میخواهم آب شوم در وجودش…حل کنم تنش را درتنم… دلم درآغوش گرفتن این حجم باریک را میخواهد…

عاشق شدم بی دلیل…بی بهانه…اصلا عشق مگر باید پیدا و آشکار باشد تا به آدمیزاد حس عاشق شدن ، عاشق بودن بدهد…؟

گاه عشق گم است اما هست…هست چون نیست…اصلا مگر عشق چیست؟آنچه که پیداست…؟

نه…عشق اگر پیدا و آشکار باشد که دیگر عشق نیست…!

عشق از آن رو هست که نیست!پیدا نیست ولی حس میشود…میشوراند…منقلب میکند…به رقص و شلنگ اندازی وا میدارد… میگریاند… میچزاند… ومیکوباند و میدواند…دیوانه به صحرا…

گاه آدم…خود آدم عشق است…بودنش عشق است…رفتن و نگاه کردنش عشق است…دست و قلبش عشق است…درتو میجوشد بی آنکه ردش را بشناسی!بی آنکه بدانی ازکجا در تو پیدا شده…روییده…شاید نخواهی هم…شاید هم بخواهی و ندانی…نتوانی که بدانی…

مثل من که ندانسته عاشق شدم…ناخواسته…!

ولی حالا میخواهمش…باتمام وجود میخواهمش…

دستم را دور تنش حلقه میکنم آرام…نباید بفهمد…نباید بیدار شود…لبهایم را مماس لبهایش میکنم…اشکالی دارد ببوسمش حتی اگر او مرا نخواهد…؟